توضیحات

استانوزولول (همچنین به عنوان وینسترول شناخته می شود) یک مشتق 17 آلفا آلکیله شده از دی هیدروتستوسترون (DHT) با کیفیت آندروژنی پایین و در عین حال بسیار آنابولیک است. این اولین بار در سال 1962 توسط شرکت جهانی داروسازی آمریکایی Sterling-Winthrop Laboratories برای افزایش تعداد لنفوسیت ها و تعداد سلول های CD8+ ساخته شد، اما برای کاهش CD4+ و CD3+ در زنان یائسه که از آن برای پوکی استخوان استفاده می کردند. این اثر می تواند برای درمان اختلالات خودایمنی مفید باشد. وینسترول در درمان آنژیوادم ارثی مفید است. همچنین برخی از فرآیندهای ایمنی را تحت تأثیر قرار می دهد.

اکنون استانوزولول به دو صورت قرص و تزریقی برای فروش تولید می شود. استانوزولول دومین استروئید خوراکی پرمصرف است که تنها با متاندینون محبوبیت پیدا کرد. قرص استانوزولول در مقایسه با استانوزولول تزریقی عمر کوتاهی دارد (حدود 9 ساعت). نسخه تزریقی استانوزولول با سایر استروئیدهای آنابولیک تزریقی متفاوت است زیرا به جای اینکه محلول روغنی یک ترکیب استری شده باشد، یک سوسپانسیون آبی از ذرات ریز استروئید است. به همین دلیل، فارماکوکینتیک غیر معمولی دارد که از الگوی نیمه عمر کلاسیک پیروی نمی کند. در عوض، یک اثر پایدار وجود دارد که به آرامی کاهش می یابد. مدت زمان عمل احتمالا حداقل یک هفته است. ذرات منفرد استانوزولول ممکن است برای مدت طولانی در محل تزریق باقی بمانند. با این حال، آزمایشگاه Pharmacom موفق به ایجاد یک نسخه روغنی از استانوزولول شد که می تواند با تمام روغن های دیگر مخلوط شود و هیچ نقصی در تعلیق ندارد. هر سه شکل با فراهمی زیستی خوب مشخص می شوند.

اگرچه استانوزولول یک ترکیب مبتنی بر DHT است، فعالیت آن بسیار خفیف‌تر از این آندروژن در طبیعت است. از آنجایی که استانوزولول مشتق DHT نمی تواند به استرادیول تبدیل شود، بنابراین هنگام مصرف این ترکیب به مهارکننده های آروماتاز ​​نیازی نیست. در نتیجه استانوزولول باعث احتباس آب نمی شود. برعکس، دارای اثر ادرارآور است. بنابراین، winstrol به جای ظاهر حجیم، ظاهری لاغر و باکیفیت بدون احتباس آب زیر جلدی اضافی ایجاد می کند. این باعث می شود آن را به یک استروئید عالی برای استفاده در طول دوره های برش استفاده کنید، زمانی که خلاص شدن از شر آب و چربی اضافی و همچنین عضلانی مشخص و سخت یک هدف اصلی هستند. استانوزولول به دلیل ویژگی هایش در بین ورزشکاران ورزش های قدرتی/سرعتی مانند دو و میدانی بسیار مورد توجه است.

همانطور که برای بدنسازان، استانوزولول دارای یک ویژگی جالب در میان آنها است. این شامل توانایی عمیق در کاهش سطح گلوبولین اتصال دهنده به هورمون جنسی (SHBG) است که منجر به رشد کارآمد سایر استروئیدها در پشته با آن می شود. به ویژه، میزان تستوسترون آزاد فعال بیولوژیکی را که در خون در گردش است، افزایش می دهد. به همین دلیل توصیه می شود همیشه از استانوزولول در پشته با تستوسترون استفاده شود. یکی دیگر از دلایل این امر به شرح زیر است: وینسترول ممکن است بیشتر از سایر استروئیدهای آنابولیک مستعد افزایش شکنندگی تاندون باشد. این به دلیل احتمال خشک شدن مایع مفصلی توسط وینسترول است که می تواند منجر به درد و آسیب مفاصل شود. همچنین مشخص شده است که هر دو شکل استانوزولول: قرص ها و تزریق ها باعث ایجاد تغییرات نامطلوب در سطح کلسترول می شوند. از این رو، نظارت بر پروفایل لیپیدی بدن (عملکرد خون) در طول چرخه توصیه می شود.

به طور خلاصه، استانوزولول به طور کلی برای ورزشکارانی توصیه می شود که حجم عضلانی کافی دارند، اما مایل به بهبود استقامت و افزایش تسکین و سختی عضلات هستند.