توضیحات

Andarine [S-4/GTX-007 – 20mg] – 50 Tabs – Meditech

آندارین (S-4) مديتچ المان : افزایش حجم و تقویت عضلات، بهبود ترمیم پس از آسیب عضلانی، افزایش سوخت و ساز بدن.
آندارین (S-4)

افزایش توده عضلانی: آندارین به دلیل اثرات آنابولیک قوی خود شناخته شده است که منجر به افزایش توده عضلانی می شود. سنتز پروتئین را تقویت می کند که برای رشد و ترمیم عضلات بسیار مهم است.
بهبود قدرت و استقامت: با اتصال به گیرنده های آندروژن، آندرین قدرت و استقامت عضلانی را افزایش می دهد. این به بدنسازان اجازه می دهد تا وزنه های سنگین تری بلند کنند و تمرینات شدیدتری انجام دهند که منجر به رشد بیشتر عضلات می شود.
از دست دادن چربی: آندارین توانایی تحریک اکسیداسیون چربی را دارد و هیکلی لاغرتر را تقویت می کند. این به افزایش سرعت متابولیسم و هدف قرار دادن چربی های ذخیره شده کمک می کند، و آن را برای بدنسازانی که هدفشان کاهش چربی بدن و حفظ توده عضلانی است، مفید است.
تقویت عروق: آندارین می تواند عروق را با ایجاد رگهای متراکم و برجسته بهبود بخشد. این به بدنسازان ظاهری پاره و عروقی تر می دهد که در مسابقات بسیار مطلوب است.
از تحلیل عضلانی جلوگیری می کند: آندارین پتانسیل جلوگیری از تحلیل عضلانی را نشان داده است، به ویژه در دوره های با کالری محدود یا زمانی که تحت تمرینات شدید قرار می گیرید. این به حفظ توده عضلانی کمک می کند و تضمین می کند که بدنساز در حین کاهش یا انجام تمرینات سخت، دستاوردهای خود را حفظ می کند.
٥٠ قرص

تاربخچه سارم:

سارم یا تعدیل کننده انتخابی گیرنده آندروژن، دسته ای از داروهای افزایش عملکرد هستند که به طور انتخابی به گیرنده های آندروژن در بدن متصل می شوند و آنها را فعال می کنند. سارم ها به گونه ای طراحی شده اند که اثرات مشابهی با استروئیدهای آنابولیک داشته باشند اما عوارض جانبی بسیار کمتری دارند.

انواع سارم

• ایبوتامورن (Mk-677)
• لیگاندرول (LGD-4033)
• آندارین (S-4)
• تستولون (RAD140 )
• کاردارین (GW-501516)
• اوستارین (MK-2866)

سارم ها اثرات مثبت استروئیدهای آنابولیک دارند اما عوارض جانبی کمتری دارند

سارمها یا تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده آندروژن، تاریخچه جدیدی در مقایسه با سایر مواد افزایش‌دهنده عملکرد دارند. توسعه سارم ها را می توان به اواسط قرن بیستم ردیابی کرد، زمانی که دانشمندان شروع به بررسی پتانسیل تعدیل کننده های انتخابی گیرنده آندروژن به عنوان راهی برای رسیدگی به شرایط مختلف پزشکی کردند.

در دهه 1940، محققان کشف کردند که تستوسترون، هورمون جنسی اصلی مردانه، اثرات آنابولیک قابل توجهی بر رشد و قدرت عضلات دارد. با این حال، استفاده از تستوسترون به عنوان یک ماده افزایش دهنده عملکرد، عوارض جانبی متعددی از جمله مشکلات پروستات در مردان و سایر اثرات آندروژنی داشت.

پیگیری توسعه مواد جایگزینی که می‌توانند مزایای آنابولیک تستوسترون را بدون عوارض جانبی ناخواسته فراهم کنند، منجر به کشف تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده آندروژن شد. ایده پشت سارم ها فعال کردن انتخابی گیرنده های آندروژن در بافت های خاص مانند ماهیچه و استخوان بود، در حالی که فعال شدن گیرنده های آندروژن در بافت های دیگر را به حداقل می رساند.

تحقیقات اولیه در مورد سارم ها در دهه 1990 آغاز شد، زمانی که دانشمندان در شرکت داروسازی لیگاند ترکیبی به نام آندارین (S-4) را به عنوان یک درمان بالقوه برای بیماری های تحلیل رفتن عضله توسعه دادند. این یک نقطه عطف قابل توجه در توسعه سارم ها بود، زیرا پتانسیل این ترکیبات را برای ارتقاء رشد عضلانی به طور انتخابی نشان داد.

پس از کشف آندارین، تلاش‌های تحقیق و توسعه بیشتری به بررسی پتانسیل سارمها اختصاص یافت. در اوایل دهه 2000، چندین سارم دیگر مانند اوستارین (MK-2866) و لیگاندرول (LGD-4033) برای اثرات آنابولیک آنها توسعه و مورد مطالعه قرار گرفتند.

تمرکز اولیه تحقیقات سارم در درجه اول بر روی کاربردهای درمانی آنها از جمله درمان شرایط تحلیل عضلانی، پوکی استخوان و درمان جایگزینی هورمون بود. با این حال، به دلیل خواص آنابولیک، سارم ها به عنوان مواد بالقوه افزایش دهنده عملکرد در جوامع ورزشی و بدنسازی محبوبیت پیدا کردند.

افزایش استفاده از سارم ها برای اهداف ورزشی به نگرانی هایی در مورد ایمنی، کارایی و احتمال سوء استفاده آنها منجر شد. در نتیجه، بسیاری از سازمان های ورزشی، از جمله آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) و لیگ های مختلف ورزشی حرفه ای، سارم ها را به لیست مواد ممنوعه خود اضافه کردند.

مصرف سارم باعث مثبت شدن تست دوپینگ میشود

از آن زمان، توسعه و استفاده از سارم ها بحث برانگیز باقی مانده است. در حالی که برخی از افراد به بررسی مزایای بالقوه خود برای شرایط پزشکی، از جمله تحلیل رفتن عضلات و عدم تعادل هورمونی ادامه می دهند، برخی دیگر از سارم ها برای اثرات آنابولیک خود در تلاش برای به دست آوردن مزیت رقابتی سوء استفاده می کنند.

شایان ذکر است که مقررات و قانونی بودن سارم ها در کشورهای مختلف متفاوت است. در بسیاری از مناطق، از جمله ایالات متحده، سارم ها برای مصرف انسان تایید نشده اند یا به عنوان داروهای تجویزی در دسترس نیستند. آنها اغلب به عنوان مواد شیمیایی تحقیقاتی یا مکمل های غذایی فروخته می شوند که باعث نگرانی در مورد کیفیت، خلوص و خطرات بالقوه سلامتی آنها می شود.

همانطور که زمینه تحقیقات سارم در حال تکامل است، مطالعات در حال انجام با هدف کشف پتانسیل کامل آنها و رسیدگی به نگرانی های ایمنی است. با این حال، استفاده از سارم ها با احتیاط و تحت راهنمایی متخصصان مراقبت های بهداشتی ضروری است تا از استفاده مسئولانه و آگاهانه آنها اطمینان حاصل شود.

کاربرد انواع سارم (خلاصه)

اوستارین (MK-2866): افزایش حجم عضلات، افزایش قدرت و استقامت عضلانی، افزایش ریکاوری.

ایبوتامورن (Mk-677): افزایش سطح هورمون رشد، افزایش حجم عضلات، بهبود ترمیم بافت های عضلانی و استخوانی.

لیگاندرول (LGD-4033): افزایش حجم و قدرت عضلات، بهبود در دوره بدنسازی و ترمیم پس از آسیب عضلانی.

آندارین (S-4): افزایش حجم و تقویت عضلات، بهبود ترمیم پس از آسیب عضلانی، افزایش سوخت و ساز بدن.

تستولون (RAD140): افزایش حجم و قدرت عضلات، بهبود ترمیم پس از آسیب عضلانی، افزایش تولید هورمون تستوسترون.

کاردارین (GW-501516): افزایش استقامت و تحمل بدن، افزایش سوخت و ساز بدن، بهبود ترمیم پس از فعالیت ورزشی.