استانوزولول شركت فارماكام| STANOS

استانوزولول (که به نام وینسترول نیز شناخته می‌شود) یک مشتق 17 آلفا آلکیله‌شده از دی هیدروتستوسترون (DHT) است که ویژگی آندروژنی ضعیف و در عین حال اثر آنابولیک بالایی دارد. این ترکیب برای اولین بار در سال 1962 توسط شرکت Sterling-Winthrop Laboratories در ایالات متحده ساخته شد تا تعداد لنفوسیت‌ها و سلول‌های CD8+ را افزایش دهد و برای کاهش تعداد CD4+ و CD3+ در زنان یائسه‌ای که برای درمان پوکی استخوان از آن استفاده می‌کردند، کاربرد داشته باشد. این ویژگی‌ها می‌توانند در درمان اختلالات خودایمنی مفید باشند. همچنین، وینسترول در درمان آنژیوادم ارثی نیز مؤثر است و برخی از فرآیندهای ایمنی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اکنون استانوزولول به دو صورت قرص و تزریقی تولید و عرضه می‌شود. استانوزولول دومین استروئید خوراکی پرمصرف است که تنها پس از متاندینون محبوبیت یافته است. قرص استانوزولول عمر کوتاهی دارد (حدود 9 ساعت) در حالی که نسخه تزریقی استانوزولول با سایر استروئیدهای آنابولیک تزریقی تفاوت دارد. این نسخه به جای محلول روغنی، یک سوسپانسیون آبی از ذرات ریز استروئید است. به همین دلیل، فارماکوکینتیک آن غیرمعمول است و از الگوی نیمه عمر کلاسیک پیروی نمی‌کند. در عوض، اثری پایدار ایجاد می‌شود که به آرامی کاهش می‌یابد و احتمالاً مدت زمان اثر آن حداقل یک هفته است. ذرات استانوزولول ممکن است برای مدت طولانی در محل تزریق باقی بمانند. البته، آزمایشگاه Pharmacom نسخه روغنی از استانوزولول را تولید کرده است که می‌تواند با تمامی روغن‌های دیگر مخلوط شود بدون اینکه در تعلیق آن مشکلی ایجاد شود. هر سه نسخه استانوزولول با فراهمی زیستی خوبی مشخص می‌شوند.

اگرچه استانوزولول یک مشتق از DHT است، فعالیت آن در مقایسه با DHT طبیعی بسیار ضعیف‌تر است. چون استانوزولول نمی‌تواند به استرادیول تبدیل شود، به همین دلیل نیازی به استفاده از مهارکننده‌های آروماتاز هنگام مصرف این ترکیب نیست. در نتیجه، استانوزولول باعث احتباس آب نمی‌شود و برعکس، اثر ادرارآوری دارد. بنابراین، استانوزولول باعث ایجاد ظاهری خشک و بدون احتباس آب اضافی زیر جلدی می‌شود. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که وینسترول یک استروئید ایده‌آل برای دوره‌های برش باشد، زمانی که هدف از بین بردن چربی و آب اضافی و همچنین داشتن عضلات خشک و برجسته است. استانوزولول به دلیل ویژگی‌های خاصش در بین ورزشکاران ورزش‌های قدرتی و سرعتی مانند دو و میدانی بسیار محبوب است.

برای بدنسازان، استانوزولول دارای ویژگی جالبی است که شامل کاهش قابل توجه سطح گلوبولین اتصال دهنده به هورمون جنسی (SHBG) است که منجر به بهبود عملکرد سایر استروئیدها در پشته با آن می‌شود. به طور خاص، این ویژگی باعث افزایش میزان تستوسترون آزاد در بدن می‌شود. به همین دلیل، توصیه می‌شود که همیشه استانوزولول را با تستوسترون مصرف کنید. یک نکته دیگر این است که وینسترول می‌تواند بیشتر از سایر استروئیدها باعث افزایش شکنندگی تاندون‌ها شود، زیرا ممکن است مایع مفصلی را خشک کند که می‌تواند منجر به درد و آسیب مفاصل شود. همچنین، مشخص شده است که هر دو شکل قرص و تزریقی استانوزولول می‌توانند تغییرات نامطلوبی در سطح کلسترول ایجاد کنند، بنابراین نظارت بر پروفایل لیپیدی بدن در طول چرخه مصرف توصیه می‌شود.

در نهایت، استانوزولول به طور کلی برای ورزشکارانی توصیه می‌شود که حجم عضلانی کافی دارند اما به دنبال بهبود استقامت و افزایش تسکین و سختی عضلات هستند.

• Chemical name17α-Methyl-17β-hydroxy-[5α]-androst-2-eno[3,2-c]pyrazole | نام شیمیایی17α-متیل-17β-هیدروکسی-[5α]-آندروست-2-انو[3،2-c] پیرازول
• FormulaC21H32N2O |فرمولC21H32N2O
• Anabolic activity index320% |شاخص فعالیت آنابولیک320%
• Androgenic activity index30% |شاخص فعالیت آندروژنیک30%