توضیحات
ملتوس (عامل فعال – کلنبوترول) یک استروئید آنابولیک نیست، بلکه محرکی است که به دسته‌بندی ترکیبات معروف به سمپاتومیمتیک تعلق دارد. استفاده اولیه از کلنبوترول به عنوان دارو در بازار داروهای تجویزی به عنوان یک برونش گشادکننده در درمان آسم بود (و هنوز هم هست). با فعال شدن گیرنده های بتا-2 در پوشش سلولی لوله های برونش، باعث اتساع برونش (باز شدن و گشاد شدن راه های هوایی) در ریه ها، بینی و گلو می شود.
در بدنسازی، کلنبوترول بیشتر در چرخه های برش، قبل از مسابقه و کاهش چربی استفاده می شود. کلنبوترول می تواند به گیرنده های سلول های چربی متصل شود و لیپولیز را آغاز کند. این اثر شامل برهمکنش آن با گیرنده های بتا-2 آدرنو در بافت چربی است.
یک نکته مهم که باید به آن توجه داشت این است که از طریق استفاده مداوم، کلنبوترول گیرنده های بتا-2 را در بدن در پاسخ به تحریک آن گیرنده ها کاهش می دهد و خیلی سریع اتفاق می افتد. تظاهر این اثر کاهش از دست دادن چربی در حین استفاده تا پایان کامل کاهش چربی است. دو روش برای از بین بردن این اثر وجود دارد. اولین مورد این است که حداقل 2 هفته از مصرف دارو فاصله بگیرید. دوم از طریق استفاده از کتوتیفن، یک داروی ضد هیستامین است که به دلیل تنظیم مجدد گیرنده های بتا-2 شناخته شده است.
کلنبوترول یک استروئید آنابولیک نیست، هیچ یک از عوارض جانبی شناخته شده مرتبط با استفاده از استروئید آنابولیک را نشان نمی دهد یا نشان نمی دهد. در عوض، کلنبوترول عوارض جانبی را بیان می کند که در همه داروها و ترکیبات موجود در کلاس محرک مشترک است. شاید منحصر به فرد ترین عوارض جانبی کلنبوترول، عوارض جانبی شایع گرفتگی عضلات باشد. علت این امر از طریق کاهش تورین توسط کلنبوترول در بدن است. تورین، در کنار منیزیم، پتاسیم و سدیم، نقش بسیار مهمی در تنظیم تکانه‌های عصبی بیوالکتریک و سیگنال‌هایی دارند که بر انقباض و شل شدن انواع بافت‌های عضلانی نظارت می‌کنند. هنگامی که تورین کاهش می یابد، انقباضات غیرارادی و اغلب شدید و دردناک عضلانی که منجر به گرفتگی می شود، می تواند منجر شود. مصرف مکمل تورین به میزان 2.5 تا 5 گرم در روز می تواند این عارضه جانبی را کاهش دهد.
کلنبوترول ممکن است بر سیستم قلبی عروقی تأثیر منفی بگذارد و ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهد. لطفاً قبل از استفاده از آن به این موضوع توجه کنید.
سایر عوارض جانبی رایج کلنبوترول شامل لرزش، بی خوابی، تعریق و حالت تهوع است.
به منظور دستیابی به مقدار قابل توجهی از کاهش چربی، حداکثر دوز لنبوترول نباید بیش از 120 تا 160 میکروگرم در روز (برای مردان) باشد.
هشدار : دوز باید به آرامی به حداکثر دوز ذکر شده افزایش یابد. دوز اولیه اولیه نباید از 20-40 میکروگرم برای 2-4 روز اول تجاوز کند، پس از آن دوز کلنبوترول تا 20 میکروگرم دیگر افزایش می یابد و به همین ترتیب. هنگام پایان دادن به مصرف کلنبوترول، تیتراسیون به سمت پایین ضروری نیست.
نیمه عمر کلنبوترول تقریباً 37 ساعت است، بنابراین تمام دوزهای کلنبوترول باید به طور ایده آل یکبار در صبح مصرف شوند. هیچ نیازی به پخش دوزهای کلنبوترول در طول روز وجود ندارد و این در واقع باعث بدتر شدن بی خوابی و اختلالات خواب می شود.
