توضیحات

اکسی متولون از نظر پارامترهای عملکردی شباهت زیادی به متاندینون دارد.  همانند متاندینون، نه تنها حجم دهی فعال عضلانی را تحریک می کند، بلکه باعث افزایش قابل توجه عملکرد قدرت می شود. با این حال، بخش زیادی از وزن اضافه شده به دلیل احتباس آب در بدن است که می تواند منجر به فشار خون بالا در چرخه شود.

اکسی متولون به دلیل توانایی آن در تأثیرگذاری بر سطح هموگلوبین و افزایش حجم خون در بدن، ممکن است یک اثر پمپاژ بسیار قوی توسط ورزشکاران ایجاد کند که در نتیجه روند تمرین را پیچیده می کند، زیرا عضلات تقریباً بلافاصله پس از اولین ست سنگین درد می کنند.

اکسی متولون مشتقی از دی هیدروتستوسترون است که به آن ساختار شیمیایی می دهد که معطر نمی شود. علیرغم این واقعیت که اکسی متولون مستقیماً به استرادیول تبدیل نمی شود، خود دارای خواص استروژنی برجسته است. لازم به یادآوری است که به دلیل این ویژگی، تنها آنتی استروژن ها می توانند با عوارض جانبی استروژنی مقابله کنند، اما مهارکننده های آروماتاز ​​نمی توانند، زیرا آروماتاز ​​در فرآیند دخالت ندارد.

برخی پیشنهاد می کنند که فعالیت استروژنیک اکسی متولون مانند ناندرولون ها به فعالیت پروژستوژنیک مربوط می شود. عوارض جانبی ممکن است مشابه باشد. با این حال، مطالعات پزشکی نشان داده است که اکسی متولون هیچ گونه فعالیت پروژستوژنی ندارد.

آزمایشگاه Pharmacom موفق به ایجاد نسخه تزریقی این استروئید شد. به لطف اولین عبور از کبد، در مقایسه با نسخه خوراکی، فراهمی زیستی بالاتر (= کارایی) و کبدی کمتری را نشان می دهد.

• نام شیمیایی17α-متیل-2-هیدروکسی متیلن-17β-هیدروکسی-[5α]-اندروستان-3-ون
• فرمولC21H32O3
• شاخص فعالیت آنابولیک320%
• شاخص فعالیت آندروژنیک45%