توضیحات

تری یدوتیرونین که با نام T3 نیز شناخته می شود، یک هورمون تیروئیدی است که تقریباً بر تمام فرآیندهای فیزیولوژیکی بدن از جمله رشد و تکامل، متابولیسم، دمای بدن و ضربان قلب تأثیر می گذارد.

این هورمون در بسیاری از عملکردهای سلولی از جمله متابولیسم کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها نقش دارد. هنگامی که فردی دیگر به تنهایی به اندازه کافی این هورمون را تولید نمی کند، مانند زمانی که از کم کاری تیروئید رنج می برد، متابولیسم به درستی عمل نمی کند. هنگامی که فرد از کم کاری تیروئید رنج می برد، افزایش چربی بدن را بسیار رایج می بیند و از دست دادن چربی بسیار دشوار می شود. همچنین فرد اغلب از دست دادن انرژی و حتی ریزش مو را در برخی موارد تجربه می کند. با مصرف مکمل T3 این هورمون تیروئید مورد نیاز بدن را تامین می کند و مشکل حل می شود.

معمولاً برای درمان کم کاری تیروئید فقط دوز پایین T3 مصرف می شود. این لزوما باعث افزایش کاهش چربی نمی شود، اما باید متابولیسم را به حالت کار مناسب بازگرداند. با این حال، بسیاری از ورزشکاران تقویت کننده عملکرد از استفاده از تری یدوتیرونین برای افزایش کاهش مستقیم چربی لذت می برند. استفاده از تری یدوتیرونین در کنار یک رژیم غذایی با کالری محدود باعث کاهش قابل توجه و تسریع چربی می شود. در حالی که موثر است، به طور کلی این نوع استفاده را نمی توان بدون استفاده از استروئیدهای آنابولیک توصیه کرد. با توجه به دوزهای لزوماً بالاتر مورد نیاز برای افزایش از دست دادن چربی و به دلیل کاهش ATP (آدنوزین تری فسفات)، این می تواند باعث کاهش بافت بدون چربی شود. بدن هر آنچه را که به آن نیاز دارد از هر کجا که بتواند برای تامین انرژی مورد نیاز خود بگیرد، می گیرد. به همین دلیل، هنگام مصرف مکمل T3 برای این منظور، معمولاً یک محافظ آنابولیک توصیه می شود.

جلوه ها

T3 سرعت متابولیسم پایه را افزایش می دهد و در نتیجه مصرف اکسیژن و انرژی بدن را افزایش می دهد.

پروتئین

T3 تولید RNA پلیمراز I و II را تحریک می کند و بنابراین سرعت سنتز پروتئین را افزایش می دهد. همچنین سرعت تخریب پروتئین را افزایش می دهد و در بیش از حد، سرعت تخریب پروتئین از سرعت سنتز پروتئین بیشتر می شود. در چنین شرایطی، بدن ممکن است به تعادل یون منفی برود.

گلوکز

T3 اثرات گیرنده های بتا آدرنرژیک را بر متابولیسم گلوکز تقویت می کند. بنابراین، سرعت تجزیه گلیکوژن و سنتز گلوکز را در گلوکونئوژنز افزایش می دهد.

لیپیدها

T3 تجزیه کلسترول را تحریک می کند و تعداد گیرنده های LDL را افزایش می دهد و در نتیجه سرعت لیپولیز را افزایش می دهد.

قلب

T3 ضربان قلب و نیروی انقباض را افزایش می دهد، بنابراین برون ده قلبی را با افزایش سطح گیرنده بتا آدرنرژیک در میوکارد افزایش می دهد. این باعث افزایش فشار خون سیستولیک و کاهش فشار خون دیاستولیک می شود. دو اثر اخیر باعث ایجاد نبض محدود کننده معمولی می شوند که در پرکاری تیروئید مشاهده می شود.

قبل از مصرف این دارو، اکیداً توصیه می کنیم که یک آزمایش خون انجام دهید و سرم های TSH، T4، T3 خود را بیابید!

همچنین مهم است که تاکید کنید که یک سیکل نباید بیش از 6 هفته طول بکشد و هرگز نباید به طور ناگهانی آن را متوقف کرد. همانطور که به آرامی دوز افزایش می یابد باید کاهش یابد، 15-25 میلی گرم هر 3-4 روز.